Outra vez máis, tropezamos co nacionalismo e a súa particular maneira de facer política. Primeiro eles, despois eles, e se queda algo, outra vez, eles.
Defendía o ínclito, Joan Tardá (portavoz de ERC), fai uns días,
- aos que nunca condenan os atentados terroristas,
- aos que ameazan constantemente, se as cousas non van polo seu rejo
- aos que destinan cartos públicos para axudar a delincuentes terroristas
- aos que ata fai pouco, eran protexidos de Zapatero e agora por causas unicamente electorais, parece que quere ilegalizar, refírome, como xa adiviñaron, aos "demócratas" de ANV, que o portavoz de ERC defendía vehementemente, e para elo arremetía contra todo o mundo.
Tocoulle tamén, ao presidente Fraga, que aínda que a el non lle guste, foi a persoa preferida polos galegos, para que os gobernase durante moitos anos e foi poñente da Constitución que fixo posible todos estes anos de paz, liberdade e prosperidade i tamén que personaxes capaces de facer declaracións tan desprezables como as súas, o poidan facer sen ningún tipo de problemas.
Máis ben, parece que o partido do que é voceiro, se converteu nestes anos, nun conglomerado de suxeitos anclados noutros tempos, e non sabemos que obxectivos.
Dende logo, un mal exemplo de democracia e sensatez política.
RIAZÓN.
Defendía o ínclito, Joan Tardá (portavoz de ERC), fai uns días,
- aos que nunca condenan os atentados terroristas,
- aos que ameazan constantemente, se as cousas non van polo seu rejo
- aos que destinan cartos públicos para axudar a delincuentes terroristas
- aos que ata fai pouco, eran protexidos de Zapatero e agora por causas unicamente electorais, parece que quere ilegalizar, refírome, como xa adiviñaron, aos "demócratas" de ANV, que o portavoz de ERC defendía vehementemente, e para elo arremetía contra todo o mundo.
Tocoulle tamén, ao presidente Fraga, que aínda que a el non lle guste, foi a persoa preferida polos galegos, para que os gobernase durante moitos anos e foi poñente da Constitución que fixo posible todos estes anos de paz, liberdade e prosperidade i tamén que personaxes capaces de facer declaracións tan desprezables como as súas, o poidan facer sen ningún tipo de problemas.
Máis ben, parece que o partido do que é voceiro, se converteu nestes anos, nun conglomerado de suxeitos anclados noutros tempos, e non sabemos que obxectivos.
Dende logo, un mal exemplo de democracia e sensatez política.
RIAZÓN.
No hay comentarios:
Publicar un comentario